Kış kendini yiyip yiyip bitiriyor
nanik yapıyor zamana
yağmur ılım ılım
ilim ilim yağıyor tüm haşmetiyle
bir başına kalmışlığın
orkestrası sus pus
gönül yareler içinde
duydum ki bir şair ölmüş
kalem tutuklu
sayfa mapus
25/Ocak/2012/Çarşamba/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 25.1.2012 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir şairin kalemini susması ne acıdır.
Daha söylenmemiş nice şiirler, nice sözler
takılıp kalmıştır suskunluklara...
Kalemde mürekkep tükenir, sayfalar biter ama,
şairler ölse de, şiirleri okundukça, söylenmemiş
nice duyguları taşar buğu buğu...
Her kelimesinin ardında saklanmış nice sözler ki,
dökülür her okuyuşta tekrar tekrar yavaşça...
Neler söyler o şiirler duyabilenlere...
Gönül gözüyle görmek gibi, sessizliğe kulak kabartmak yeter...
Fısıltıları hiç tükenmez...
Güzel yüreğinizdeki ilham hiç bitmesin dilerim.
Sonsuz sevgilerimle... Hep yazın...
Hâlenur Kor... Tam puan
BİR ŞİİR DE BENDEN ...
Şiirler de Ölür
Kendi kıyılarımı böldüm bilmem kaça
Çürüyen damarlarımı ufaladım
Denizlere attım soyluluğumu
İnce ve uzun bir yolun hükmü yok artık
Sancısız gidiyorum
Bir duruşma ki sorgusuz
Çizik bir kırmızı şimdi daha çok hareli
Hasretler sağır
Tenim lime lime,terim lekeli
Alaca vakitler gölgesiz
Her sabahın göz pınarı susuz
Ve dizelerim öznesiz
İsyanlarla gidiyorum
Anıldığım her yer hırpalanmış
Yüreğim suskun bir hançer
Ellerim yok…yüzüm soluk
Gülüşlerim hükümlü
Öylece gidiyorum.
Zaman da değişir bulutlar gibi
Adlar kaybolur apansız
Kıvılcımlar tükenir durduk yere
Anılar yalan olur
Ve yaralanırım kömür karası iki gözde
Her gün açan çiçeğim solar
Alır götürür beni sarp dağlara öfkelerim
Bir uslu çocukken sevi
Uzattığım ellerde kaybolur
Gökkuşağımı kaybettim.
Yıldızlarımı
Ay ışıklarımı ve şafaklarımı…
Takipsizim
Adımı kaybettim
Bilmediğim bir sonsuzluğa doğru
Hükümsüz gidiyorum.
Necdet ARSLAN
Ayrık bir zaman/mekan algısı.
Başka türlü bir yalnızlık duyumsaması...
Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (6)