Kış Gibiyim Şiiri - Kemal Doğanay

Sen hep böylesine deli divane,
Bense başucunda sarhoş gibiyim.
Gözlerim ufukta gönlüm virane,
Yüzüne baktıkça bir hoş gibiyim.

Ellerim tetikte namluda mermi
Dostluk dedikleri böyle biter mi?
Belki geleceğim yanına der mi?
Hayali tükenmiş bir boş gibiyim.

Maziyi bilseydim hata yapmazdım
Başkasını desem sana tapmazdım
Yol gösteren olsa yana sapmazdım
Kendini kaybetmiş berduş gibiyim.

Yanarım ahınla yanarım senle
Bir kerecik olsun sözümü dinle
Buluşalım derim bir gün seninle,
Kanadı kırılmış bir kuş gibiyim.

Düşlerim maviyse gözlerim kara
Mevlam düşürmesin seveni dara
Bizden selam olsun o nazlı yar’a,
Dağdan yuvarlanmış bir taş gibiyim.

Göklere bakarım yıldızlar uzak
Yollarıma kurmuş demirden tuzak
Göklere seninle DOĞANAY yazak,
Dört mevsimi geçmiş bir kış gibiyim.