Kış Gelir Şiiri - Zeynep Saylan Ayşe Kuz

Kış Gelir

Bembeyaz örtüde, kaybolur yıllar
Damlara düşerken, göç eder gider
Kış günü evlere hapsolur kullar
Sökülür karanlık, hüzünlü keder

Zemheri koynunda üşürdü dağlar
Toparağa gömülür tohum saklanır
Güz gelir ömüre bozulur bağlar
Örtülür üstüne doğa aklanır

Soğuklar düşmeden, hazırlar odun
Geceyi gündüze, çalar karanlık
Sobada kastane hoş olur tadın
Güneş bulutlardan çıkar bi anlık

Tarhana erişte kurut yapılır
Eylülden başlıyor hazırlık kışa
Önceden sobanın dibi kapılır
Kekik nane şifa, katılır aşa

Leyen testi sular banyo yapılır
Isıttığın suda çamaşır yudun
Odanın ortası köşe kapılır
bebelere kışı anlattım adın

Annemin elleri çok nakışlar dokur
Ninemde ne güzel hikaye vardı
Sıcaçık odada masallar okur
Dinleyen her kesi mutluluk sardı

Kızakla kayardı bayırda eller
Komşular seslenir, bize gel diye
Camdan seyreder dede el sallar
Atkılar şapkalar ördüm al diye

Patatesi kuzunede közleriz
Tadına doyulmaz kış aylarının
Kar'ı sevsek bile yazı özleriz
Tadları bir başka hoş caylarının

......Zeynep Saylan.....
.......ders şiiri.....
.......büyülü mısralar sınıfı....
......çapraz kafiye.....