Soğuk kış gecelerine girdim yine...
Etrafım çok buğulu, her yerde sis var, sevdiklerim kaybolmuş göremiyorum...
Çok yalnızım, bir o kadar da üşüyorum...
Sevda tomurcuklarım yetişmiyor artık ağacımda, çünkü ağacım da yok...
Her bir balta her vuruşunda biraz daha zedeledi onu...
Yıkıldı, şu an toprağın üstünde... Toprağın kokusu ölümü hatırlatıyor ona....... Belli ki yaklaşmış ölüme...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta