'Vedalaşmaların ilmini yaptım ben, '
Sürgünlerin uzmanlığını.
Bir vapur nasıl kalkar bir limandan.
Tren nasıl acı acı öter, öğrendim.
Yıllarca mektuplarla yaşadım.
Kaçak tütün, yasak yayın
Larla beslendim.
Unutmadım. Unutmadım.
En çok yelkenleri özledim
Bozkırın buzlu yalnızlığında.
Dağlar yoktu, dağlar yoktu,
Rüzgarlara yaslandım.
Çılgın mıydım, tutsak mıydım
Yüreğinde karanlığın?
Kan kurudu-
Ben gül oldum açıldım.
Kayıt Tarihi : 5.10.2002 02:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kitabın adını her hayat bir mirastır koydu
Hayatta yaşayanlar , yazanlar, okuyanlar var
Savuşanlar, savuşturanlardan daha yürekli oluyor
Hayatın ateşinde közünde örsünde çekiçleniyor
Hasret ve ayrılığın tüm hatlarını
Saç sakal yüzünde, yüreğinde taşıyor
Ömür mutfağında yürek böyle sofra kuruyor
İnsan aç kalmıyor doyuyor
Her insan kendince film çeviriyor
Kimi gösterimde, kimi şarkı türküde, kimi şiirde
Kimi gönüllerde yaşıyor
AYRILIK DEYİNCE BURNUMUN DİREĞİ SIZLIYOR
Hasret taşıyan ve yaşayanlara selam olsun
En iyi dileklerimle saygılar
gelsin günün şiiri...))
bu iş bitti
saygı bizden olsun
TÜM YORUMLAR (35)