Kış Şiiri - Cevat Çeştepe

Şimdi haritadan silinmiş şehirlerde., sanki hiç yazılmamış adresleri arıyorum…
Yanımda ölü bir çocuk yürüyor., ellerini sımsıkı tutuyorum…
Ne kanat sesli bir kuş var gökyüzünde ne de solungaç nefesli bir balık kalmış denizde…
Ya maviler dersen., mermiyi namluya süren almış eline fırçayı., boyamış üstünü istediği renge…
Çocuğa dönüyorum .,
--- Hadi diyorum .., sen takıldığı telgraf direğindeki telden kurtulmaya çalışan uçurtma ol şimdi .,, ben de bir sandal içinde ıssız bir gölge …

Bahar bize gelmezse biz bahara gideriz çocuk...
Sen beni gökyüzünde takip et.
Aydınlığı., barışı., sevgi ve insanlığı yeniden yaratmak için yola çıkma zamanıdır.
. . .