Kar yağdı akşam üstü gönlüme...
Gece durunca ayaza kaldım, buz kesti gönül düzüm.
Ne bir tomurcuk kaldı, ne aşk şarabına bir salkım üzüm.
Hem gözüm çevirdim toprağa, hem yandım hem üzüldüm.
Eksik olmazdı çiçeği baharlarımın, kaldım çiçeksiz, baharsız.
Kimler kış eyledi gönlümü, kimler çaldı meyvelerimi hangi hırsız?
Ar yok, haya hep eksik, yağmaladı beni bihaberken binlerce arsız.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta