Kirpiler Şiiri - Faik Ardahan

Bugünün böyle güzel olduğuna bakmayın
Akşamın derinliğinde ıslak duygular yaşandı

Artık sonbaharın da sonuydu
Dayanılmaz soğukların habercileriydi gelenler
Uçuşan sararmış yapraklar, hüzünle batan bir güneş vardı 23 Kasım akşamı

Parkın en güzel yerinde akşamın olmasından
sonbaharın gelmesinden
gelecek soğuklardan
batan güneşten habersiz
oynaşan iki kirpi vardı

Akşam olmuştu
Karanlık ve soğuk çökmüştü parkın üstüne
Her şey üşüyordu
ağaçlar, yapraklar, kirpiler,
tek tük dolaşan insanlar, park bekçisi,
her zaman akan ağaçlı çeşme,
her şeyden ve herkesten habersiz yaşanan duygular.

Yalnızlığın diz boyu olduğu yerde
Üşüdükçe birbirine sokulan insanlar vardı
Kirpilerde üşürlerdi kara ıslak akşamlarda
Onlarda üşüyorlardı şimdi
Titreyen umutlarla insanları taklit ettiler karanlıkta
Sokuldular birbirlerine

Yükü ağırlaşan bulutlar giderek koyulaşan
duygulardı
Gecenin üç buçuğunda boşaldı duygular
Gözyaşı oldular yağmur oldular şehrin üstüne

Karanlık ve soğuk iyice çökmüştü parkın üstüne
Her şey üşüyordu ıslak yağmur altında
ağaçlar, yapraklar, kirpiler,
tek tük dolaşan insanlar, park bekçisi,
her zaman akan ağaçlı çeşme,
her şeyden ve herkesten habersiz yaşanan duygular

24 Kasımın böyle güzel olduğuna bakmayın
Yalnızlığın diz boyu olduğu yerde
Üşüdükçe birbirine sokulan iki insan vardı
Isınmak için birbirine sokulan ve dikenleri ruhlarını
acıtan.