Kirpiklerinin Salıncağında Gönlüm Sallanır

Bir seyyah misali
gezinip uykularımın şehrinde.
Günahsız rüyalarımın hanında konakladın,
Sonrada dörtnala koşturup, düşlerin atını.
Kulağına gizli bir adres mi fısıldadın.

Kalbimin dalgası,
vurmasaydı gönlünün kayalıklarına,
Böyle köpürerek şahlanır mıydı sandın,
Karşılaşan iki ırmak gibi,
çarpışmasaydık zamanın kuytusunda
İçimde böyle gedikler açılır mıydı sandın.

Kuşların havalanırken,
kanatları altında bıraktığı hava gibi,
Yollarda kaldı ayaklarının mutlu izleri,
Filizlendi gölgen buğulu camlar ardında.
Pencerelerin alnından öpüp okşar gibi,

Giydin de üstüne sevda hırkasını,
Bir kirli gömlek gibi atılır mı sandın.
Giderken viran ettin de kalbimi,
Bir yıkık duvar gibi onarılır mı sandın.

Değmesin ellerin, hiçbir çiçeğe okşarcasına,
O çiçeklerki, toprağa çakılı kalmaktan utanır.
Kıskanç gözkapaklarınla örtme gözlerini,
Kirpiklerinin salıncağında gönlüm sallanır,

(Mayıs 2004 İST.)