Alevle dokunmuş atlas gibi
Hangi rüzgarın soluğu değdi
hangi zamanın aynasından
Döküldü çağın suskun sesi
Kelimelerin ruhuna işleyen
Her sabah yeniden yeşeren
Sisli vadilerde taralı saçların
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta