ben senin
yoksulluğunu sevdim
takasında gül kokulu öpüşlerini
Ellerinle bıyıklı cocuğu görmeni
Ben senin yoksulluğunu sevdim
para sevmeyen bedenini
gülüşüne sakladığın hazineni
Ben seni karun kadar sevdim
..
gül düşüyor öpüşüne
bir türkü tutturuyorum
sesim sen gibi cıkıyor
sesimi seviyorum
yoksuluğunu sevdiğim gibi
sigaram duman duman
cıkmıyorsun aklımdan
ben seni
aklımdan cıkmadığın da sevdim
Bir yüreği vardır elbet
kirpiyi seven cocuğun
kimsesizdir emekçi elleri
senin ellerin kimseli mi!
Gülüşün de çay kokusu
şekerim yok içine
kirpiğim yeter mi!
Bir şarkı çalıyor şimdi...
14 subat 2004
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 15.2.2004 01:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!