Kırmızı ve Mor Şiiri - Özcan Kurt

Kırmızı gül tüm allığı doğadan,
Çekmiş tüm özüne kokusun bahardan,
Gıdası güneş, toprak, ve sudan..
Ya damarlarında sıcak dolaşan,
Göklerde süzülüp uçan,
Yediği yeşil gülün yaprağından,
O senden, sen ise yine ondan,
Cennetin tüm kokusunu bünyesine çekmiş o da Torun dan.
Öperken hisset Rengi al al olmuş yanakdan.
Heyy insan bastığın yeri incitmekten utan,
Tüm bileceğin zerrede: adem, atan anan havadaki tozdan..
Hepimiz hala yoğrulup küp küp dolup boşalıp, şekil almaktayız ve şarap olmaktayız bitti sanma o MAYADAN..
ÖZ ve CAN