Feleğin üstüne kulun vurduğu,
Kaderden karadır boynu bükükler.
Özüyle beslenen kuğu gölünden,
Çekilen kuradır boynu bükükler.
Teninden canını alsan idamla,
Ayırmaz yolunu sarılmış gamla,
Gönül kâsesinde üşüyen damla,
Onulmaz yaradır boynu bükükler.
Köz üstünü örten sıcacık küldür,
Bulursa bir sırdaş der ki ödüldür,
İster sevgiyle sar istersen öldür,
Kırılmış çıradır boynu bükükler.
Günahına kurşun sıkan militan,
Sorup sual etsen neredir rotan,
Soğuk zeminlerin kalbine batan,
Yazıyla turadır boynu bükükler.
Gündelik zehirdir ekmeği aşı,
Yük eder omzuna yediği taşı,
Gönlü yeşil yayla Ağrı’dır başı,
Esmeyen boradır boynu bükükler.
Gözleri bir bulut acı çağlayan,
Ebemkuşağını dosta bağlayan,
Vuslatî’nin yüreğini dağlayan,
Kırmızı liradır boynu bükükler.
Osman Öcal
Osman ÖcalKayıt Tarihi : 20.2.2014 21:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)