zaman eğildi
kırmızıya serildi
püripak
çaldılar çocukluğu
tomurcuğum suya değdi
bu çok şey..di
hiçsizlik reyonunda
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Hiçsizlik reyonunda bu çok şey..di.
Neler neler sıralandı çağrışımlarımda. Her çocukluk zaman hırsızınca çalınmaya mahkum. Göl kırmızı bulutlar da öyle, izdüşümden.
Lekeye denk düşen kırmızı.
Yanaklarda heyecan rengi. Mendillere de neden çok yakışmaktadır bilinmekte.
Reyon, kalyon ve madalyon diziliminde.
Hiçlik, yalnızlık, insanlık.
Allaştırılan soyutlukla utandırılılan leke.
kırmızı gölün
can sureti caddeler
cennete düşüyor
al desenli mendiller
şimşek giyindi şehirler
yalnızlık kalyonunda
CENNETE DÜŞEN AL DESENLİ MENDİLLERİN ISLAKLIĞINDA DONACAK İNSAN OLDUĞUNU ZANNEDENLERİN YÜREĞİ....
İNSANLIK ERİYOR KENDİ GÖLGESİNİN ANLAMSIZLIĞINDA...
SEVGİLER ŞAİR....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta