Kırmızı Gül Sokağı Şiiri - Kağan İşçen

kırma çocukluğumu
düşlerimi göğermiş hallerine bağışla
dünyasına dargın başaklar ekme acılarımın
sular titrek
yağmurlar uzun
sana kan çiçekleri büyütüyorum
geceler boyu uçarı
ihtiraslı
sınırsız
tükenmez bu güz çılgınlığı
alazlanacaksan gel alazlan artık

ölüm her zaman genç
ömür yağmurlu kırılgan
kara sevdalı
beyaz bulutlara
kibar
nazik
ömür sonsuz bir kavganın içinde
unutmamak suyun ve ateşin tadını

adresimi sorarsan
kırmızı gül sokağı çipillenişli yavrucum
ve seni nasıl görüyorsam
orasıdır ülkem
mor hüzünlü eflatun sabahlı
beni bulasın diye
çilek tadında vahşi ayrılıklara inat
şarkılar söylüyorum tomurcuk yükü
ağlama kırmızı gül boyunlum
hayatın aşka en büyük ispiyonudur ölüm

tarihle zenginleştik
bilincimizde sevgi zehir gibi
güneşli bir pazartesiye fit özlemlerimiz
kırmızı gül sokağında senin için yaşadım
zamanı incitmeden gel diyorum
gözlerim senin için baktı dünyaya
yaprakları savruk sensiz geçtiğim caddelerin
kırmızı gül sokağında hiç üşümedim
ömrümde bir kez çiçeklendim
adım seni beklemek oldu

nar tanem:

ihtiyar bir ağaç gibi
sabırla bekliyorum
ömür azmanı güz çığlığımızı
dokunmak için saçlarına