Geçen yüzyılın ilk yarısının da artık gerilerde kaldığı ve yeni bir yüzyıla doğru üç-dört adım atıldığı günlerden bir gece vakti. Bol ağaçlı, az ışıklı ve bahçe içi tek katlı- az katlı evlerin iki sıralı dizildiği sokaktan bir çığlık yükselir …
- Gitmeee, gitmeeeeee!
Hepimiz kulaklarımızı kabartır bakışlarımızı çığlığın geldiği tarafa çeviririz. Çığlık, çevresindekilerden yardım istercesine ve giderek daha da iç parçalayan bir ton ile devam etmektedir.
- Gitmesinnnn!
Meraklı ve telaşlı adımlarla çığlığın geldiği eve doğru koşturmaya başlarız. Çevresi yüksek lükstrüm duvarlarla çevreli bahçe içindeki pembe boyalı, cumbalı evin neredeyse bütün ışıkları yanmakta ve içerde ki kalabalık, çığlığın yürek acıtan keskinliğinin yaratması gereken telaşlı ortamın aksine oldukça sakin bir ifade ile, kolları göğüslerinde kavuşmuş heykel sakinliğinde durmakta ve olan-biteni izlemektedir.
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Çok hoş... Gerçekten olmuş olmasını dilerim. Çok güzeldi.
ne güzel ...sayın çeştepe..çok içten,duyarlı..kutluyorum..daha önce de okumuştum..şimdi daha güzel geldi bana..sevgiler
Biz Yurdum un peşinden çığlık atabilseydim, yurdum gitmezdi, engelleyebilirdik.
Umarım o güllerden kalmıştır... :)
Çok hoş bir öyküydü... Kendimi öykünün içinde hissettim...
Kutluyorum Cevat bey...
Gülümsedim...İki damla yaş eşliğinde...
Kalemini Seviyorum...uzungemici...
Her zamanki gibi geç kaldım ama ne farkeder ki,deliye hergün bayram misali...insanın bu günü paylaşacağı bir sevdiği varsa,her günü güzeldir bence,kavgası da,sevdası da...
Kırmızı gülü geç te olsa alayım almasına da üstad,bana pembe yollasanız olmaz mı birdahakine...
Pembe güller kadar güzel,yazanı kadar özel bir öykü...sevgilerimle denizci...
teşekkürler kırmızı gül için ne güzel bir zerafetti böyle okuduğum tebrikler sayın ustam
süperdi yaa..hikayenin içine bizler dahil olduk okurken.....yüreğinize sağlık..saygılar
Yarın 14 şubat sevgililer günü.
Şimdi sol iç cebimden iki kırmızı gül çıkarıyorum…
Birini o beyaz kurdeleli kız çocuğuna, Yurdum’a uzatıyorum…
Diğerini sana …
HARİKASIN DOSTUM
O GÜLLERİ VEREN YÜREĞE SAĞLIK
Memnun oldum Yurdumla ve o küçücük çocukla tanıştığıma..Hani ''gitme'' diye yalvaran......
Bende saklanabildiğim kadar saklandım ve görmeye çalıştım bu çığlıkların sahibini...O zamandan başlayan sevginin dayanılmazlığını...Ve ne kadar masum çığlıklar olduğunu....Kimsenin anlamayacağı, anlayanların ise anlatamayacağı bir zamanın izleriydi..Şimdi görmek ise bizi gülümsetip düşündürecektir..Düşündüm...çünkü o anın çaresizliğini anladım...Gülümsedim o andaki sevgiyi gördüm....
Yurdum..Yaşıyorsan eğer okumalıydın derim...Keşke...
Çok güzel bir öykü okudum..Gerçekliğine inanarak....Kırmızı gülü verişinizi seyrettim.........
Sevgiler daim olsun..
Teşekkürler uzungemici...Okumak harikaydı...
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta