Kırmızı elbise Şiiri - Ayhan Selçuk

Bir kızıllık çöktü üzerime
Sahibi olmayan bir acının içinde
Nedeni belli değil ki hesap sorayım
Ne yar bilir ne âlem sığınağım gözyaşım

Akar akar kan kırmızı olur gözlerim
İçim yanarken neden kimse bilmez derdimi
Figanlar savururken bütün arş-ı azam
Neden sessiz kalırsın sevdiğim gibi

Bilmiyor evet bilmeyecek, bilmemeli de
Nasıl sevilirmiş bir insan korlar üstünde
Uçurumdan atılan bir yaprak gibi menzili
Belli değil kaderimin zaman alırken gençliğimi

Sus! Ey sol gözüm kıpkırmızı olma
Artık bende düşmanım senin o rengine
Saatlerce pınar oluşundan tek hatıra
Kızıl değil simsiyah bir gece kalmalı geriye

Ey insanlar bari son bir dilek benim ki
Yar allar giyinmiş dalında kırmızı gül gibi
Ne olur alın bir beyaz giydirin bana da
Eğer kaldıysa bir damla kan damarlarımda

Kurban edin ne olur gördükten sonra beni
Giydirin, giydirin, ne olur giydirin, elbisemi