saçlarının tellerinde asi bir kuş gibiydi parmaklarım
seni değil de insanlığını öperdim yahu şu emekçiliğini
evin içinde farklı odalarda sessizliği kullanarak kırıştırdığımız
hayat bitecek mi ki bir gün sorusu…ya birlikte seyreyleyip kuşkuluca
kentle söyleştiğimiz o gri yağmur…o da mı bitecek…şakasız
aklım hep sende…şımarık da olsa tatlılığında doğallığının…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.