Kırmızı Şiiri - İbrahim Çetinkaya

Bir yağmur ki sorma
gözlerim kupkuru
geçmişin ıslak elleri kurulamış
el değmemiş dudaklarını
gerçek olsun istiyor yüreğim
bir kaza daha atlattığını
bilmeli ki yeniden?

Belki zor, ki yeniden
hayal yaşatır insanı
tek heceden kitap olur gözlerin
kaçamak bakışlarda aşk saklanırmı?
kandırma kendini gözlerin tutuklu neye yarar.

Bu sen misin
yoksa kim o sor kendine
sonra gözlerin gelsin aklına
dudaklarının kırmızısı sölerine bulaşsın
delilik bu sakın kırmızı kırmızı konuşma!

Sözlerin hürmüş
neye yarar aşk...
kaba sığmaz sende aşk mısın?
dudaklarının kırmızısı gözlerinden akarken
kimsin sen?
sen tanıyormusun aynada kendini?