1.
büyülü bir sorunun ardına düşüp kaybolan
bir keşiş kadar sarhoşum sokaklarında şehrin-
sana ait oysa bu şehir – yeniden sevdim
ellerinin kokusunun taşıdığı denizi sevdim
bakışlarının uzandığı gökyüzünü
dokunduğun şeyi güle çevirişini
2.
kırmızı
senin rengin – yeniden sevdim
bildiğim şeyleri yeni baştan öğreniyorum
kırmızıyı, bu şehri, kokuları, denizi
yarın günlerden hangi gündür,
bu gün neydi günlerden,
sözcükler ölürler mi,
kıyısında durduğum hangi uçurumdur,
kırmızı
senin rengin – yeniden sevdim
3.
gizli bir fotoğraf
bir orman arkada – yıkık bir eskilçağ kenti
bir de çocuklar
koşa koşa gidiyorlar fotoğrafın dışına
yeşimden bir zümrüdü anka
yüksek bir dağın zirvesinden eğilmiş
gülümsüyor fotoğrafta
kırk parçası kırk ateşten kaçıp da gelmiş
dedim: “mutluyum”
dedin: “hayır. ben…”
koşa koşa döndü çocuklar
siyah bir amerikan bezinde kargacık burgacık bir yazı:
“izmir hatırası”
4.
provokatör bir dalga geçiş bu senin yaptığın
nöbete yazılmış acemi bir çocuk bakışı
evinden çok uzakta - kışlada
bir aşkı değişmeye kalkma sakın
pijamayla girdiğin bir yatağa
sahici düşlerini denize mi attın vapur giderken
eğil sen de yıkan
5.
bir çoğu öldü
bir kısmı küstü kendine bile
bizimkiler uzaklaşıp gitti çoktan
barışma faslındalar
oysa
gece oturduğumuz kıyıdan görülen şey
acıyla kanamasıydı denizin
biz gün batımı sandık
6.
büyülü bir sorunun ardına düşüp kaybolan
bir keşiş kadar sarhoşum sokaklarında şehrin-
seni düşündükçe bilge bir çingene çıkıyor karşıma
durduruyor ve bakıyor gözlerime
“hani denize dönmeyecektin”
doğru, ben seni seçtim
Hakan BintepeKayıt Tarihi : 3.12.2008 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiir istanbul ve izmir ve düşler ve hüsranlar üstüne yazılmıştır.
senin rengin – yeniden sevdim
bildiğim şeyleri yeni baştan öğreniyorum
kırmızıyı, bu şehri, kokuları, denizi
yarın günlerden hangi gündür,
bu gün neydi günlerden,
sözcükler ölürler mi,
kıyısında durduğum hangi uçurumdur,
seni düşündükçe bilge bir çingene çıkıyor karşıma
durduruyor ve bakıyor gözlerime
“hani denize dönmeyecektin”
doğru, ben seni seçtim
bu şiir
bir ispanyol şarkısını hatırlattı bana 'Naci en Alamo'...
ve türkce çevirisi sözlerin;
Hiçlikten geliyorum
Ne bir yerim var
Ne de vatanım
Bir yangın başlatabilirim parmaklarımla
Yüreğimle şarkı söylerim sana
Ki yüreğimin teli sızlamakta
Alamo'da doğdum ben
Hiçlikten geliyorum
Ne bir yerim var
Ne de vatanım
.belkide ne alaka diyeceksiniz .ama bende duygular böyle zuhur buldu...
çok güzellll...sevgiler....
bir kısmı küstü kendine bile
bizimkiler uzaklaşıp gitti çoktan
barışma faslındalar
oysa
gece oturduğumuz kıyıdan görülen şey
acıyla kanamasıydı denizin
biz gün batımı sandık
6.
büyülü bir sorunun ardına düşüp kaybolan
bir keşiş kadar sarhoşum sokaklarında şehrin-
seni düşündükçe bilge bir çingene çıkıyor karşıma
durduruyor ve bakıyor gözlerime
“hani denize dönmeyecektin”
doğru, ben seni seçtim.........sustum!!!....öyle dolduki suskunluğum sizin şiirleriniz benim yerime konuşsun!
TÜM YORUMLAR (3)