Kırmayın Kırları Şiiri - Altay Taşkın

kırmayın kırları
onların çok incedir fırçaları
ayakta durmayı öğrenirler dikenlerden
kokmasa da çiçekleri
baharı sırtlayan çiğdem
durdurur kinleri
azık sevdasına düşer
besmelesiz çıkmışsa yola
kış uykusundan kaplumbağa
darmadağın toprak
tarayamadan saçları
çıkar tören alanına

kırmayın kırları
gönülleri kısa boyludur
ermez yükseklere
yarım kalır belki de
ara verir sohbetinize
dönmeyin yüzünüzü
düşsün gözlerinize…