Soldurdun gönlümde, gonca gülümü
Kullanırsın, zehir gibi dilini
Arttırırsın sinemdeki selimi
Bir mal için, gönül kırmaya değmez
Çürütürsün olgunlaşmış meyvemi
Seyrinde gider mi? Dümensiz gemi
Sineğe yendirdin kocaman devi
Para için gönül kırmaya değmez
Nereden öğrendin gönül kırmayı
Bilmiyorsun doğru soru sormayı
Becermedin bir gönüle girmeyi
Hezeyanla gönül kırmaya değmez
Aydınlık günümü, mata çevirdin
Nice pişmiş aşı, kurda yedirdin
Gerçekleri neden, nasıl görmedin
Hata için gönül kırmaya değmez
Çekilemez oldun kırdın sinemi
Anlaksız tavrınla yordun tinimi
Hemen her gün zehir ettin günüm
Çıkar için gönül kırmaya değmez
Yanıltır insanı anlık duygular
Doyumsuz olur, bilisiz yığınlar
Zamanım kem söze, kalbi sızılar
Yanlış için gönül kırmaya değmez.
01.12.2002
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 6.10.2005 14:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)