Kirmanımda Bükülen Şiiri - Ali Haydar Tuğ

KİRMANIMDA BÜKÜLEN

Üzünçlerimde kımıl böceklerinin öcü var
Kim demez ki ay ışığı ruhlarımızın da aydınlığı
Kargıların kürelediği avanak bir bakışlardan kalan
Kırmızılıklar sarar tan yerini
Ergenekon dolanır dillerde
Sanırsınız biz yabancısıyız bu ülkenin
Saman altında akan sular yükselir kibar bey amcaların bakışlarında
Susmak gerek tez elden
Ürperdim yürek kandillerinin sıcaklığında
Ne yaşanır ülkemde kimlerin santraç tahtalarında şah mat olur yaşam
Ayışığı sarı kız isimleri ne güzel
Truva’nın atı gibi muhteşem
Ya özgürlük demokrasi kimin umurunda
Al sana bir ihtilal
Bu benim ülkem

Her şey yerli yerinde
Ekmek kavgası sanırsınız
Sanrılarımda kaytan kırılımları dudağımın
Seni bekler gibi değil yeni bir doğum sancısı benimkisi
Kıvranıyorum erguvan çiçeklerinden dökülen yaprağın dönmesi gibi
Al senin olsun buda
Yıkılsın düşlerimde sarnıçların kubbesi
Merak etme seni unutmadım
Bir hoyrat düşler kalır kucağımda
Lekeli bir kelebek kanadında ben varım
Avuçlarımda göveren yıldız çiçekleri
Hepsi senin

Filistin ağlıyor ha buramda bir hıçkırık
Kandahar’da yıldızlara ulaşan çığlık
Bosna’da mavi kelebekler kozalarını örerken
Yanan yüreğim kendi coğrafyamda
Ebu garip hep aklıma takılır ne müthiş özgürlük

Petrollerin alevleri el sallar Bağdat semalarına
Yoksul yürekleri doyurur Kerbela çöllerinde
Yoksulluk yüreklerde başlar varsılları
Varsın duymasın çığlıklarını kelebeklerin
Özgürlükler dağıtsın durmadan yeni üretim bombalarıyla
Ne güzel ay ışığı bugünde aydınlık
Al senin olsun özgürlük
Kalpazan yürekli kızıl derelilerin katileri
Vurgun yemiş gibiyim
Yetim yavruların çığlıklarında
Hesap sormak zamanı gelecek bir gün
Gün tarih ve zaman yüreğimde
Suskuların başladığı bir şafak vakti