Yıllardır üstünde dolaplar döndü
Geçmişin çok bozuk, mimlisin Koltuk.
Üstüne oturan bir günde döndü
Ben asla oturmam kirlisin Koltuk.
Yıkasam gitmezsin, kap kara yüzün
Bu kadar hırsıza sen verdin izin
Alın götürün derisini yüzün
Senden hayır gelmez, şerlisin Koltuk.
Her tarafın sarmış kurt ve haşarı
Göstersene bana bir tek başarı
Teşkilat değişti, sende dışarı
Ben senle oturmam kirlisin Koltuk.
Bozulmuş ayarın bezin kırışmış
Gelen tüm parayı kimler kırışmış?
Her türlü pisliğe adın karışmış
Ben senle oturmam kirlisin Koltuk.
Kim geldi gevşettin, yaydıkça yaydın
Halkına sırt döndün yandaşa kaydın
Yolsuzluk, hırsızlık etrafa yaydın
Çok kötü kokuyon terlisin Koltuk.
Oy veren, vermeyen diye ayırdın
Zengine yer verdin öne buyurdun
Kendi adamını neden kayırdın?
Fark eder mi köylü yerlisin Koltuk?
Hizmet etmeyeni şairler yazsın
Bu halk sana artık, bir çukur kazsın
Memleket enkazsa, sende en-kazsın
Ben senle oturmam kirlisin Koltuk.
Kayıt Tarihi : 10.4.2014 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erciş Belediye Başkanı Diba Keskin'in seçimlerden önce, sürekli ben asla o rahat, dönerli, kirli koltuğa oturmam deyip ilk işim gelince o koltuğu dışarı atmak olacak demesi üzerine bu şiir bana ilham kaynağı oldu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!