Kirli Sevaplar Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Ben ki, elleri ile sevişen,
Kirli sevaplarını yüzüne iliştiren,
Günahlarını koynunda geceleten kadın..
Seni mi sevecekmişim tertemiz çarşaflar arasında,
Sana mı kutsanacakmışım?
Kim söylediyse yalan söylemiş,
Kim bu yalan hikayeyi astıysa kulaklarınıza iyı etmemiş...

Zirâ bu öfkelere alışık biraz da karışık bir yapım vardır bayım.
Acıyı ana memesinden içen,
Kendi rahmi ile dalga geçen,
Kadınsı hatları ıle icinde bir erkek aslan besleyen o kişi benim..
Yani diyorum ki yanıma siz kendiniz gelin...
Gelin ki daha merhametli olsun öfke,
Yoksa icimdeki aslan ile sevişeceğim...