Yakmış cömertçe güneş yakabildiğince gökyüzünü
Kül rengine döndermiş o güzelim mavinin özünü
Griye boyanmış her yan her yön tepeden tırnağa
Dönmüş gri rengiyle gökyüzü, akmayı unutan kirli ırmağa...
Şimdi herkes gri oldu baştan aşağı aynı renk giyer
Sen ben o yok hepimiz griden başka renk yok der
Sanki başka renk kalmamış yanmış kurumuş gibi
Açmadan solan gülün kavrulması yanması gibi...
Kayıt Tarihi : 19.8.2010 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!