Ağlama be küçük kirli çocuk
anan ırgat baban ırgat
sende ırgat doğdun be çocuk
ağaya beye ezilmeye geldin
büyüde gör be çocuk ağlama boşuna
beyler patronlar bakmaz
kara gözününün yaşına
koştururlar her zor işin başına
mahkum ederler ekmeğine aşına
gül bari biraz ermeden yaşına
bak gör o zaman neler gelir başına
anan ırgat baban ırgat sen ırgat
yaşa çocukluğunu güle oynaya
harset kalaçaksın bu günlerine
avutaçaklar seni bir lokma ekmek ile
çaresizsin ağlamakların nafile
gül bari biraz yaşa çocukluğunu
tarlaya sürülmeden kafile kafile
emeğine kaderine kim bakar sefiliğine
anan ırgat baban ırgat sen ırgat
koş be çocuk yalın ayak başı açık
bozkırlara koş yolun olsada çamur balçık
hep ileriye koş bakma arkana
ağaya beye patrona karşı
ve bu kara düzene karşı ağlama sen
sen koş durma özgürlüğüne koş
büyümeden,ezilmeden horlanmadan
çocukluğunun tadını çıkar
ağlama be küçük kirli çocuk
ağlamak için daha çok sebeplerin olaçak
anan ırgat baban ırgat sen ırgat
gül bu günlerine ağlama sen
küçük kirli çocuk.
(2007 Antalya)
İbrahim YukaKayıt Tarihi : 24.11.2007 13:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çukurovada,harranda,kaysı bahçelerinde,fındık tarlalarında,portakal bahçelerinde bir lokma ekmek için ezilen bir karış toprağı olmayan ırgat ana baba ve çocuklarına armağan ediyorum.

şiirinizi büyük istek ve şevkle okudum.
Yüreğiniz sağolsun, varolsun.
Sizi de, şiirinizi de kutluyorum.
Sevgiler ve selamlar.
TÜM YORUMLAR (2)