Kirli Bir Sonat Şiiri - Kağan İşçen

düştün aklımdaki
bilmem ki nereye düştün
yuvasından fırlamış eskimişlik
sokaklardaki koşmuşluğum
çöplüklerden kağıt toplayan çocukların beklentisiydi
kirli bir sonat
isimsiz bir senfoni
huzursuz bir kış senfonisi
bilmeden istediğim belki
sadece karlı bir kıştı işte ne biliiiim
sen duracaksın ayakta öyle
ayağında gene kırmızı siyah ruganların
hiçbişi istemiyorum
sadece sen öyle ayakta
karlı bir kış günü
ben kirpiklerimi kırpmadan ortalayacağım seni gözlerimde
ellerim üstüm başım ayaklarım her yerim yanım kirli
yanından şöyle bi geçip gideceğim
mutluluk benim yanımdan değil de
sanki ben mutluluğun yanından esip şöyle bir
geçip gideceğim