Kirlenmiş Nine. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Eşim içeriden bana seslendi,
Bakkaldan ekmek alıver dedi,
Bakkal kapanacak yasaklardan
İstek ise hanım ağadan,

Bakkaldan girdim içeriye,
Bir bakkalın kızı var birde bir nine,
Nine bir şeyler söyleniyor da,
Aldırmadım önce durmadan söyleniyor,,

Dayanamadım kulak verdim nineye,
Hava almaya çıkmış,
Evin önündeki duvara yaslanmış
Üstündeki yeleğe de kir bulaşmış,
Komşusu mudur düşmanımıdır,
Nineye seslenmiş, üstünde pislik var demiş,

Bu ninemiz buna çok içlenmiş ve darılmış,
Öylesine ki bulaşan kir burnuna dayanmış,
Çok pisim ben kötü kokuyorum diye aldanmış,

Sordum senin derdin sadece bu mudur nine,
Yeleğini güzelce yıkarsın deterjanla temizlenir pak olur,
Ya dedim bizim günahlarımızı kim aklayacak,

Bana baktı ama akıl tümden şapmış,
Aynı güfteden söyleniyor dur durak bilmiyor,
Ninem dedim kötü göz gören kötü bakar,
Ben kir görmüyorum sende,
Kötüde kokmuyorsun desem'de,
Pislik yeleğine değil'de sanki Ruhuna bulaşmış,
Temizsin sen o komşun seni sadece uyarmış,

Ne kadar da söylesemde nineye,
Dinlemiyor ve anlamıyor ki beni,
Akılı baştan gitmiş, doksana varmış
Kapıdan çıktık beraberce hala aynı,
Nakarattan söylenmeye devam,

Hayat böyledir bebek iken döngü olur,
Yaşlılıkta döner seni bunama bulur,
Akıl gidince de böylesine şaşar,

Kalpler kilitlendi,Amel defteri dürülendi,
Tövbe ettiysen Af dilindiysen ne mutlu,
Hak'dan uzak kalındıysa ateş sana kutlu,
Mahşer de hesap günü insana hava puslu.