Kirlenmez Şiiri - Güvenç Gürses

Kirlenmez dostlar
kirlenmez,
itin dudağı değdi diye
deniz kirlenmez.

Güzel sevgili
değil,
sevgili olan güzelse
sevgi
Kirlenmez.

Ten
bir ceviz kabuğu,
can ise
özdür
tenin hatası için
öz hiç kirlenmez.

Kaybetsen bile
sevip de,
sevgili yok diyerek
sevgi
kirlenmez.

Değmezse
hedefsiz
bir gemiye rüzgâr,
hedef
yanlış diyen
yel de kirlenmez.

Eksiklikler olsa da
güzeldir
hayat,
mükemmel değil
diye
hayat kirlenmez.

Yatmaktansa
diz üstü
yeğdir
ayakta ölmek,
dik dururken ölsen bile
ölü kirlenmez.

Kirlenmez dostlar
kirlenmez,
bir kara karganın
sesinden
bülbül kirlenmez.

15/02/2010