Eğreti sevmelerin tuzu dimağım da,
Kırk yamalı bir kalbin sancısı,canevinde yurt etmiş.
Gülmeyi ağlamaya tercih ettiğim günden beri,
Dudak kenarlarımda gozyasımın atlasları,
Somurtkan bir Kentin yol kenarları gibi...
Bir nihaventle başlar,bir hicaz makamı bitirir
Tüm aklım da kalan notalari.
Sırrı içim de şiirlerimin,
Aklım da bir soru yumağı dolanıp durur,
Biliyorsan söyle,
Şairlerin atası kimdi?
Şimdi
Bir gece kondunun mavi kapısının eşiğin den
Geçer hayalimin aksak ayakları,
İhtiyar bir ağacın yaprak hışırtısın da
Seni sevmelerin melodisini duyuyorum.
Doğmadan önce geleceğimi bilmediğim bir evren burası,
Belki de,
Ruhların ülkesinden gelip,
varlığın cennetinde yaşıyorum..
Cehennem diyemedim zira öyle olsaydı,
Seni tanımazdım.
Kavgası ,gürültüsü ,yalanı, savaşı,
bitmeyen bir dünya ,
Umut etmek de olmasaydı belki ,
Ölmeyi arzulardı soluk soluğa nefeslerim.
Bir düş kursana benimle,
Bir deniz kenarı,
Tüyleri buluttan bir çift güvercin olmayı,
Nasır tutar mı kanatlarımız okyanusları aşsak.
..
Müyesser Doğan
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 21:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)