Hiç bu kadar çok uçmamıştı kırlangıç,
Gökyüzüne böylesine karışmamıştı kanatları,
Atmamıştı yüreği çılgıncasına,
Galiba vurulmuştu bu eşsiz maviye.
Uçmak istedi uçabildiği kadar
Sonra karanlığa gömüldü her şey.
Böyleydi umudu tükenmiş yüreğin rüyası,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta