“ Kırkından Sonra, Severse İnsan ”

Okşamaz kıytırıklı sevmeleri.
Bir başka kalple sever sevileni.
Bilir hayalde düşte görüleni.
Kırkından sonrası, sevince insan.

Har kızıl olmayınca, hamur pişmez.
Yetmeden, meyveler pazara düşmez.
Kendini tanır, Haktan gayrı görmez.
Kırkından sonrası, sevince insan.

Sevgiyi gülde görür, elde bulur.
Güle figan eden bülbülde görür.
Sevdiğine bent olur, ona yürür.
Kırkından sonrası, sevince insan.

Dünyayı görür, bir tepsi bal börek.
Ortasından yer, nimeti bilerek.
Yetişemediğinde şükrederek.
Kırkından sonrası, sevince insan.

Karşı cins olur önce sanıları.
Sonra, Leyla da Mevla bulmaları.
Özüne bakar, görmez başkaları.
Kırkından sonrası, sevince insan.

Ateş görür sevdiğine, mum oluş.
Kahrı lütfü bir bilir, birden buluş.
Cenneti cehennemi, gözler duruş.
Kırkından sonrası, sevince insan.