Kırkbirinci Harami Şiiri - Kağan İşçen

elim yatkın sevmeye
koparamam seni dalından
rotam yok dizginsizim
gönlüm elvermez ıraklara bulanmaya
değirmenidir gözlerin yüreğimin
itiraflarımı itlaf ettim yüreğimde telifsiz sözcükler
ben sana sunulmuş muhteşem alınganlık
sır saklayamam bilirsin kısık ateşte demledim gözlerini içimde
demli demli açılıyorum mimozalara dair öykümsün
gazabında sorgulandım alnımın akı ayrılık başka ne desem
kırkbirinci harami benim çalmakla hükümlüyüm yokluğunu uzun yorgunlukların uzun ölümlüsü
bir varmış bir yokmuşumsun
evvel zaman içinde
kalbur samanda iğne aramaklı
zamanın birinde bir yaşayan ikiydik
sağır sultan bir bizi duydu çekildi tüm söylencelerden

tınmadık az uz değildik tutkulu üzengilerimizin kasırgasında
tek sıkımlık kurşun eğerinde ölüm atımızın
namlunun ucunda biz varız aynı bir gibi bin hüzünlü