Kırkayak Şiiri - Hüseyin Demircan

kırk ay boyu iş güce bakın
koyup içi bıçakı kın
kırka yakın yaptım akın
yuvasına kırkayak'ın

yakın ateş akrep misal
hep kaçar istemez is al
al olur yüz beden dili
kendi lisanı der ki sal

sal kumsala başlar yanma
çıplak tabanda dayanma
gücü zayıflıyor hayret
seyret gel bıkıp usanma

sanma yerde yürünüyor
bizim gibi sürünüyor
figüran olunup bazı
dizilerde görünüyor

yorgun ayak dar kalıpta
çalamaz ilaç alıpta
iyilikmi yaptım sandın
kumsala sanki salıpta

kısalıp uzar kırkayak
korkusu atacak dayak
daya kökten makas ile
kırk ayak yapamaz kayak

ay akşamdan ya ışıktır
ya değildir hangi şıktır
gibi soruladan uzak dur
şamdan bir kıza aşıktır

şıktır kızın giyim kuşam
en güzel kızı belki şam
bizimkinin papucu yok
yalınayak sürdü yaşam

yaşamayı ne beklersin
korkarsın kalbi teklersin
say ki sehban kimse çekmez
en çok kendin iteklersin

ersin poloris markaya
silerim varmaz kırk aya
ayağı sen önden gide dur
sonra takılır arkaya

kaya gibi adamız be
bir çift papuç alamayız
ayak yaşar içi izbe
kaça kılıç çalamayız

çalamayız kılıç kaça
var git bacak aça aça
ayakkabı ne gerekir
ziykir gibi karnı aça..