1.1.1953 Erzurum
AVM’ler, kahveler, lokantalar bi-idrak
başka yere çıkmıyor caddeler, kısrak
şehir deviniyor; yorgun bir kırkayak
susturmak için ruhunu süsten medet umarak
boyalarla, ipeklerle, plastiklerle avunarak…
Şehir deviniyor; yorgun bir kırkayak
nezahet ve mahremiyet kaldırımına basarak
yürüyor; hayır çiğniyor, taştaki aksini
şehirle deviniyor yorgun bir kırkayak
iliştirilmiş bir nesne olduğunu hissederek…
Kayıt Tarihi : 22.9.2022 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!