Kırk Yamalı Kalbimi Onar Ey Sevgili

Uzakta kurak bir yalnızlık
Ve çığlık üreten birçok savaş var
Kan ve irin düşüyor yeryüzüne
Benim yüzüme utanç düşüyor herkesin yerine
Darağacında yüreğim var, acıları doğuran,
Ateşten bir bomba düşüyor herkesin evine

Acıları çoğaltıp biriktiren bir hüzün yamacından bakıyorum
Bu benim işte bir aşk müptelası
Bu benim işte çakma bir devrim
Bu benim işte bir devrin delisi
Kalbimi hoplatıp
Göğü kapatıyor üzerime durmadan
Esirgeyen Rabbimin verdiği ergen bir isyan
Ve dünyaya ayağa kaldıran vaveyla benim
Kırk yamalı kalbimi onar ey sevgili aşk dermanıyla
İmbikten süzülen bu hüznü
Kalbime damıtan kimdi?

Gazze’yi damıttım şimdi gönül toprağına
Bu benim gamzesinde ağlayışlar toplanan
Bu benim işte aşkın künhüne,
Ve de savaşın küllerine varan.
Kendini göklere komşu olan dağlara vuran
Meflûç bir kalple bir meczup gibi
Aşk yolculuğuna çıkan kimdi benden başka?

Ölüm gökten süzülüp üzerime geldi şimdi,
Şehir sürüldü içime,
Aşk yanıyor, içinde ben kaldım
Ey önüme tuzak kurarak ölüme takılan hayat.
Ey ölüm kırlangıcı
Nasıl en sonda birikenleri en başa alıp
En ağır acıları nasıl gönderdin üzerime?
İmbikten süzülüp nasıl girdin damarlarıma?

Buhar olup gökyüzüne çıkacaksın
Bahar olup gökkuşağına karışacaksın ey gönlüm.
Özgürlüğe tutsak edildi yüreğim.
Özgürlük tutsak edildi içimde.
Yüreğinden sürgün edildim
İsyan sürgün verdi içimde
Ayı gökten koparıp
Yüzüne süren kimdi
Ayı ikiye bölen kimdi?

Beyinler iğdiş edilmiş
Kalpler eğrilmiş
Ah zaman yaman bir ahir zaman
Beni yakıp yıkan bu savaştır
Gayri isyan her öğün soframda aştır.
Gayri kırk yamalı kalbimi onar ey sevgili