Kırk Odalı Köşk Şiiri - Erhan Nar

Kırk odalı köşkün gecesindeki yalnızlığı kadar
yalnızım içimde,
Hiçbir kimse yok,ne bir çıtırtı,ne bir ses.

Düşüncelerim bile,duvarlardan yansıyıp,
kulaklarımı sağır ediyor
“Kimse yok mu? ” diye,geziyorum tek tek odaları.

Hangi kapıyı açsam,yalnızlık,korku,ürperti
karşılıyor beni.

Ne olurdu,küçücük bir rüzgar,kalbime serinlik verse.

Yanıyor içim dışım, yanıyor kalbim, yanıyor gönlüm.

Senin aşkınla doluyum.yok senden başka sığınağım.

Nefes almak istiyorum, seninle beraber.
Soluduğun, havayı istiyorum seni duyacağım kadar.

Uzunca koridor, hapsetmiş sende beni.

Atarken adımlarımı,sesini duyar gibiyim,

Kulağımda hep senin sesin.
Bir saz çalsa,bir çocuk ağlasa,bir sohbet duysam,
hep senin sesin geliyor kulaklarıma.
sadece sen.

Köşkte bir uğultu var.

Sanki seni duyar gibi oluyorum.
Birden heyecan kaplıyor içimi.
Hızla koşuyorum,merdivenleri soluk soluğa çıkıyorum.

“Ne olur” diyorum yalvarıyorum Tanrıya
Seni görmek istiyorum karşımda.

Belki görürüm rüyamda diyorum
Uykum geliyor,gözlerimi kapatıyorum.

Birden; şimşek çakıyor gözlerimde
Sensin beni uyandıran Sen.

Ah kırk odalı köşk ah...
Seni görmek bile,
Yalnızlığı yaşatıyor bana.

Hiç önünden bile geçmek istemiyorum
Ama sensiz olamıyorum.

Odaların,

Bahçendeki güller,

Her şey ama sendeki her şey;

Onu hatırlatıyor bana.

Yollarında yürürken,aynı taşların arkadaşlığı,
Aynı selvilerin dostluğu, içimi dolduruyor.

Biz beraberken,aşkıma sunduğum
güllerin vardı ya?

Beraber oturup sohbet ettiğimiz salıncakların eskimiş
Biliyor musun? Hepsinin ilk halini yaşıyorum.

İlk “seni seviyorum” dediğim,
Havuz başındaki akasyalar...
hala yeşil renkleriyle,bana hüzünle bakıyorlar.

Yine sana geldim,hüzün dolu bulutları ile
Yağmur gibi düşüyorum yerlere,
Hep senin yollarında akmak istiyorum.

İlk aşkımın yadigarı; Kırk odalı köşk.
Asırlarca yaşasan bile,yıllara yenik düşmek zorundasın.
Zaman gelir ki; senden sadece kırık dökük bir duvar
Belki de hiçbir şey kalmayacak.

Benim aşkım; asırlar geçse,yüz yıllar geçse,
Asla, en küçük bir parçasını bile kaybetmeyecek.
Kalbimde ilk günkü heyecanla yaşayacak.