Ömrümü bir sandığa koymuşum
Anahtarları ummanın en dibinde
Yarınlarıma kırk kör kilit vurmuşum.
Ömrümü bir sandığa koymuşum
Bedenim askıda asılı kırışık elbise
Ütüye değmem, ruhu giyilmez olmuşum.
Ömrümü bir sandığa koymuşum
Tutkunken gülün kokusuna tende
Naftalin kokulu abdal bülbül olmuşum…
S.Güler-16.4.2014
Sezai GülerKayıt Tarihi : 31.10.2015 09:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!