Kırk Düğüm Şiiri - Dilek Deniz Gümüş

Dünyanın içine koydular beni
o gün anladım insanlık kıvrımlı bir acıyla eşit
ve benim dallarım doğduğumdan beri ısrarla eğik

Dünyanın içini oydular sonra
herkesin içinde bir oyuk düştükçe kalkıp ona yeniden düştük
Ben aklımı kuşlara verdim sonra
İnancın ve insanın haresini gördüm
tüm bunlar yitik bir doğum sancısıyla karşıladı beni Kulağımda bir savaşı taşıdım ve ölümün hiç yazgı vermeden aldığı çocukları
Dünyanın içine koydular beni
Darmadağınığım darmadağınık
halim ne edeceğini bilmeyen bir susuz balık
Deniz içindeki kumlarla üstüme geldi bir aksam
o gün yine anladım insan dediğin paslı ve kırık

Ey kırgın kederini yüzünde taşıyan içim
Ne gördün dünya toprağında bir avuç sızıdan başka
Kutsayıp durduğun inançlarında boynu bükük
akıl sır erdiremediğin yıllarında
Beni dünyanın içinden kovdular sonra
bir mektuba zarf oldum kavruk...

DİLEK DENİZ GÜMÜŞ