Kırk Ceviz Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

Bir torbada kırk ceviz
Tanesi bir liradan
Bir kilosu kırk liradan
Kırkıda çetin bir ceviz

Kırk katır mı istersin
Kırk satır mı istersin
Rabbim cümle kullara
Doğru yolu göstersin

Hoca keyifle otururken
Ciğerci sarman kedisiyle
Aniden kükremiş hatunu
Hoca epey telaşlanmış

Un, bulgur,tuz,yağ tükendi
Kara kış kapıya yüklendi
Zerzevatı tez getiresin
Çoluk çocuk sıcak aş yesin

Hocamın keyfi kaçmış
Eve barka sığmamış
Kapıyı çarpıp çıkmış
Zembille aşağıya inmiş

Tayyi mekan eylemiş
Kayseri,Konya turlamış
Aramış köşe, bucağı
Karakaçanı bulamamış

Kavuğu cübbeyi çıkarmış
Tebdili kıyafet eylemiş
Bu hoca değil mi diyenlere
O adem bana benzer demiş

Hayli bir zaman yürümüş
Karda, kışta çok üşümüş
Binmiş bir demirat a
Baş köşeye kurulmuş

Un,bulgur,tuz,yağ diye
Birden uykuya dalmış
Gelince şehrin göbeğine
Hoca tekrardan uyanmış

Şöyle etraflıca dolanmış
Pek çok dosta uğramış
Hunat’ta huzura ermiş
İkindide Cami Kebirde

Kalede,kazancılardan
Çarşı pazarda sormuş
Karakaçan yüzünden
Cambazlarla dalaşmış

Ahbabı hocayı görünce
Hemen girmiş koluna
Götürmüş kapalı çarşıya
Zerzevatçı dükkanına

Hocam biraz dua eyle
Bu nasipsiz ademe
Müşterim dolup taşsın
Şu ticaret hanemde

Hoca açmış ellerini
Epeyce dua eylemiş
Duaya amin diyenler
Errızku Alallah demiş

Mübareğin çene düşmüş
Saymış bin bir derdini
Hocayada bağışlamış
Zerzevatçı dükkanını

Hocanın aklı karışmış
Ahbabın vırvırından
Alacağını unutmuş
Onca zerzevat arasından

Eli bir an uzanmış
Çuvaldaki cevize
Sadece ceviz demiş
Gönülsüz bir biçimde

Allah ne güzel yaratmış
Kehribar gibi mübarek
Bayram seyran olsaydı
Yapardık baklava börek

Ahbabı kantarı çekmiş
Doldurmuş bir torbaya
Fırsat vermemiş hocaya
Pahasınıda sormaya

Ahbabı hediye demiş
Kabul etmem parayla
Tamam hocam o zaman
Hediyesi sana kırk liraya

Parayı çıkarmış keseden
Öfkesini çıkarmış asadan
Hemen uzaklaşmış oradan
Arkasına bile bakmadan

İçten içe söylenmiş
Bir kilosu kırk liradan
Hatunla kırar yeriz
Akşamları sıradan

Ah Karakaçan olsaydı
Biner giderdim bağa
Yüklerdim cevizleri
Dağıtırdım akrabaya

Varır varmaz haneye
Hemen yönelmiş Kabe’ye
Üç,beş rekat,kaza derken
Epey ruku, secde eylemiş

Hoca son selamı vermiş
Hatunla göz göze gelmiş
Bir cevizlere bakmış
Birde dibi delik keseye

Bir düşünce sarmış hocayı
Bulamamış bir bahane
Çocuklar aç yatacak yine
Rabbim bunun hikmetine

Hatunda bir yaygara
Nerde bizim zerzevat
Dur kızma bre avrat
Keseyi çırptı Kavat

İşte demiş göstermiş
Yerde duran torbayı
Yiyeceksen bunu ye
Kes artık sızlanmayı

Hatunu kapmış torbayı
Çalmış hocanın başına
Çocukları kıs kıs gülmüş
Yerde yuvarlanan kavuğuna

Hatun almış feraceyi
Öfkeyle çıkmış kapıya
Göz yaşları arasında
Yönelmiş eski yapıya

Hoca saymaya durmuş
Bir torbada kırk ceviz
Kilosu kırk liradan
Kırkıda cetin bir ceviz

Yemeye kıyamamış
Otuz üçlük bağlamış
Kah oflamış puflamış
Kah kızmış,kah sevinmiş

Eline tesbih eylemiş
Kendiside İmamesi
Süphanallah dedikçe
İçten içe çok gülmüş

İyi ki kabak değil diye
Allah’a çok hamdetmiş
Mevlana gibi dönmüş
Allah Allah diye diye

Hoca hakkını helal etmiş
Cümle mümin kullara
Aman ha sizler düşmeyin
Benim düştüğüm durumlara

Dört dönmüş yatakta
Yarı uykulu gözlerle
La havle çekip uyumuş
Böyle kullarda var diye

Dostları çok üzülmüş
Hocamın bu haline
Kimse uğramaz olmuş
Zerzevatçının mahalline