Allahım yıllardır çektiğim neydi
bu eziyet,ne bu hezimet?
Bekledim, sabrettim
düzelir diye.
Kendimi tükettim,o tükenmedi.
Eskiden özlerdim ayak seslerini
Kulağım kapıda,heyecanla
gelmeni beklerdim.
Uykusuz gecelerde uyumaz
sabahları ederdim.
Gelmediğin zaman
İçin,için gücenir
sana sitem edip
küseceğim derdim Amaaa
Seni görünce kıyamaz
gülerdim.
Şimdi neydi bu sevgiyi bitiren
Yerine nefreti eken neydi?
Benim sabrımı tükettin
sabır taşıyken
Şimdi ne yazıkki
ayak sesine bile
tahammul edemiyrum.
Kapıyı açışını duyunca
eskisi gibi sevinemiyorum
Hoşgeldin deyip
boynuna sarılıp öpemiyorum.
Zaman,zaman içim acısa bile
Allah kahretsin elimde değil
rol yapıp şirinleşemiyorum.
Ama seni hiç sevmiyorum da
diyemiyorum.
Fakatttt, Kıristal vazo kırıldı
bir kere
anlıyorsun değilmi?
Münevver Şenol. 20.4.2008
Kayıt Tarihi : 20.4.2008 18:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anlıyorum anacımmm anlıyorumm
kabul etmezler niye kırılmışşş
artık eskisi gibi olamazz
kabul etmezler
siz böyle şiir yazarsınız
iç döker gibi
ben de
yorum yazarım iç döker gibi..
aklımıza mukayyyet oluruz umarım:)
En acısıda sevgilerin bitmesi
Keyifli şiirlerini bekliyoruz Ablacığım
Eskiden kumrulara falan yazardın:)))
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (6)