İlk defa uyuyorum bu koltuğun üstünde,
Hayatın bir yerinde karışmış gölgeler,
Aklımda, söyleyemediğim pervasız kelimeler,
Üstümde; kırışmaya alışmış elbiseler.
Yankısı bitmiş kahkahalarının, susmuş neşeli duvarlar,
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta