Aferin ve maşallah, ne kadar da yakıştı,
Kalem tutacak bir el, taşı alıp fırlattı…
Sonra hiç yetinmedi, bağırdı küfür etti,
Vitrini parçaladı, Rab’bine lânet etti…
Bozuntuya vermedi, televizyonu açtı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta