Kırıntı Şiiri - Volkan Coşgun

sen tam karşımda,
masamda...
öylece duruyor olsa masa...

o taze bakışı yok mu bayatlığının,
burada sensiz olmaktansa,
orada sensiz olamamak,
kör bir bıçak altında,
o taze inadı olmak bayatlığının...

...

sen bayatın tazeliğinde,
taze kalmaya çalışan son kırıntım,
benimsin ya,
acıt beni acıtabildiğin kadar,
şimdi yine sonsuzluğa 'şerefe',
korkusuzca beraberliğimize,
ama gün gelir,
sakın korkma,
zaman öğretecektir ufalanmayı,
yabancı değilsin sen bu masaya,
alışırsın benim gibi Bir yokluğa,
yine de bir daha yok olmak üzere masamda varol!