Kahrolsun Tango Şiiri - Volkan Coşgun

arkana bakmadan yürü hızlı hızlı,
sokaklar ihenetkar,
baksana,seni de ele verdiler geçmişe,
vitrinlerde fahişeliğinin kalıntıları,
vitrinler ondan sürekli indirimde...

sonu gelmeyen bir kader oyunu bu,
her sonda yeni başlayan bir son,
kendine yetebilecek kadar kendinsin,
kendinden bezebilecek kadar başkası...
teninde aradığın bir damla sadakat,
ama teninde bulduğunhep bir damla gözyaşı...

haydi şimdiden kaybet bu oyunu,
topukların titresin arnavut kaldırımında,
çöz bağlarını bedeninin,
haydi başlasın şu fahişe tango,
karanlığınla aydınlat geçmişini,
karanlığına aydınlan şu ilk adımda,
herşey sonsuz ritm üzerinde,
zavallılığın esaretine dayalı,
ve dudaklarında bir kaç kelime:
'ben...ben...ben...ben...ben...! ! ! '