Kırılsın Mağrurların Gururu

İman zayıflar,nur söner kara yüzlülükten.
Dili evet der, söylemez kalbden yürekten.
İnadına bu kadar dayatan, ayak direten.
Nerde kerem, nerde haya, nerde ayıp örten.

Kaldırdıkları toz, fitne, kendilerine yüktür.
Dost olur sanma onların temeli çürüktür.
İmları boğazlarında kalır amelleri sönüktür.
Nerde kerem, nerde haya, nerde ayıp örten.

Yokluk aleminde, kurtul şüphe terettütden.
Neden bağırıp duruyorsun, körlüğüne rağmen.
Mala mülke soya sopa güvenen, nazlanan sen.
Nerde kerem, nerde haya, nerde ayıp örten.

İstanbul / 2002