Kırılmış kız Şiiri - Oktay Kavaz

Bir yıldız kayar gökyüzünden evime usulca.
Kırılmış kadının ışıltısı camımda.
Camım kırıldı sonunda.
Ben ise Işıltın ile yüzleştim tan ağrısında.

Kelebekler uçuşan kalbinde bir hüzün
Tatlı kelimeler yuvarlayan leblerinde acı
Gözün ışıltılı ama kalp gözün yaşlı
Neden kırılmış bir kızsın?

kökleri eğer cehenneme ulaşmamışşa ağacın..
Cennete varamaz bilirim..
Bundan mıdır bu kırılmışlığın sebebi?
Fakat bana tarif et deseler cennetin yerini..
İnan ayak bastığın yerleri gösterim.

Her insanın dışı aydınlıktır, içi karanlık iken..
Fakat yine dışı aydınlıktır içinde ateş harlanır iken..
Karanlıklardan başka kaybedecek neyimiz var?
Fakat kazanacak çok şeyimiz var.
Gökyüzü gibi..
Yıldızlar gibi..

Ben seninle gökyüzüne varmak isterken
Zehir oldu gökyüzü bana
Kafamı her çevirdiğimde yıldızlara
Ezelimde, evelimde sendin..

Gönlümün tahtına oturdun
Bu köşkün sultanı sensin
Emret sultanım
Bu ahbel önüne dünyaları sersin.

Yazdığım şiirler sana layık mı?
Bilmiyorum.
Ama yaratıcının en güzel şiiri sensin
Buna kanaat getiriyorum.

Felekten çalan şarkılar seni hatırlatsada.
Hemen karşımda dursanda.
Yıldızlar kadar uzağım sana.
Fakat düşlerim kadar yakınım sana.

Belki biz sınırları yıkamayacak olsak da
Masallar ve rüyalar sınırları yıkar unutma
Başka bir masalda görüşmek üzere sevdiğim
Başka bir rüyada bulaşmak üzere..