Bırak,
Bu kez içim acısın…
Senin gidişinle,
Ben de kendime gitmiş olayım.
Her gece karanlığa sığınan bir yanım var,
Sessiz, kırık, usulca kanayan.
Söyleyemediğim, gizlediğim,
Acıyan yanım… o işte.
Seninle başlayan,
Gidişin Adı Yok
Gidişin adı yoktu, bizim lügatımızda .
Acı da olsa öğrendim, hain yâr.
Gitme demem artık,
Giden bilmez neyi bıraktığını.
Ben kaldığım yerden
Hep eksik yaşadım seni.
Anne, sen miydin beni dünyaya getiren?
Yokluğunda ben kendimi hep eksik bilen.
Bir adın var içimde, gözyaşına eşlik eden,
Sarılmaya hasretim, kokuna düşen.
(Tasavvufi, derin, ezeli bir dilde)
Ben, varlık harmanında bir toz iken,
Elif gibi doğruldum aşkın önünde.
Ne yön kaldı, ne mecra, ne ben,
Gel, bak gözlerime,
Aşk neyledi beni, gör...
Ateşten bir nehirde yıkanıyorum,
Düştüğüm her damla nur oluyor.
Ey Hüseyin senki Allah'ın aslanının evladıydın,
Susuzluk koyar mı sana?
Verirsin başını Yaradana,
Koca çölü suladın da kanınla kanmadı kâfir suya.
Böyle İyiyim
Sildim seni yüreğimden,
Kıyılarımdan, köşelerimden,
Gözümün gördüğü, gönlümün daraldığı her yerden...
Beni unutma
Zaman diyorum,
İşte elimden, yüreğimden,
Belki gözlerimden seni çalan,
Zaman diyorum... Ve gidiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!