Kırılmaya Yüz Tutmuş Bir Şiir

Şu gördüğün topraklarda umut yetişir
Sularım her gün tam da vaktinde
Yaza kalmaz meyvesi hemen erişir
Dağıtırım dünyaya öğle saatinde

Şu gördüğün ağacın tohumu sevgidir
Sıcacık ediverir güneş parlayarak
Seni ısıtan dostundur, ailendir
Temizler toprağı bulut ağlayarak

Şu gördüğün dalda çiçek açar
Kovanından çıkanı çeker kendine
İstediğini aldı mıydı arı da kaçar
Şimdi çiçek yansın derdine

Şu gördüğün kalp senin için atar
Şu akıl, şu eklemler yalnız sana
Seven bir gemi daima batar
Aşkının çarptığının aksi yana.